Λίγες σκέψεις σχετικά με το σχέδιο δράσης «Πράσινες Ταράτσες», που για δεύτερη χρονιά υλοποιείται από τα μεγάλα παιδιά του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Καλαμάτας, μετά από πρόταση του εκπαιδευτή κ. Γιώργου Παπασταθόπουλου
Είμαστε τυχεροί;
Υπάρχουν τόσα σχολεία, τόσα παιδία στα οποία θα μπορούσε να είχε προταθεί ή να ανατεθεί ένα τέτοιο σχέδιο δράσης ...
Δεν νομίζω ότι είμαστε οι πιο τυχεροί.
Δεν νομίζω ότι είμαστε οι πιο έξυπνοι ή οι πιο σπουδαίοι.
Νομίζω ότι είμαστε οι πιο υπεύθυνοι. Υπεύθυνοι για τη καταστροφή του περιβάλλοντος. Τουλάχιστον περισσότερο υπεύθυνοι από τα μικρά παιδιά.
Μια ομάδα από εκπαιδευομένους του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας αναλάβαμε την υλοποίηση του προγράμματος, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Δουλέψαμε με πενιχρά μέσα: χωρίς χρήματα, χωρίς εργαλεία, χωρίς στήριξη εκτός σχολείου.
Ο ένας στήριζε τον άλλο. Ο κόπος πολύς, και οι ανάγκες του προγράμματος που έτρεχαν έβγαιναν, όχι από το περίσσευμα, αλλά από το υστέρημά μας. Με μόνη, πολύτιμη βοήθεια αυτή των εκπαιδευτικών μας.
Η έντονη προσπάθεια μας έφερνε όλο και πιο κοντά στις τύψεις μας.
Από άγνοια, άθελά μας ή ηθελημένα, καταστρέψαμε τη γη. Σκεπάζουμε το χώμα με τσιμέντο. Φανταζόμαστε ότι παράγουμε πολιτισμό φτιάχνοντας τεράστια κτήρια χωρίς ίχνος σεβασμού, χωρίς τύψεις που η χλωρίδα και η πανίδα δεν έχουν χώρο να σταθούν. Θεωρήσαμε ότι ο πλανήτης μάς ανήκει ....
Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Καλαμάτας μας παρέχει ουσιαστική μόρφωση και ενημέρωση. Σ’ αυτό οφείλεται η αφύπνιση συνείδησης που κατακτήσαμε, και γι’ αυτό εντείνουμε την προσπάθεια για την πράσινη ταράτσα μας.
Είναι σαν να λέμε συγνώμη στο περιβάλλον για το κακό που συμβάλαμε να γίνει. Η συγνώμη μας όμως ηχεί ακόμη σαν από μια φωνή, χωρίς ένταση. Χρειάζονται ακόμη πολλές χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα ταρατσών, για να δυναμώσει η συγνώμη, να γίνει βροντερή, να βοηθήσει τη φύση να ανταποκριθεί.
Δουλειά μας δεν είναι μόνο να συνεχίσουμε το πρόγραμμα της δικής μας ταράτσας. Αυτό θα γίνει και θα προχωρήσει πολύ πιο πέρα. Ήδη έχουμε επαφές με αντίστοιχα εκπαιδευτήρια ενηλίκων σε Γαλλία και Ρουμανία, όπου, μέσα από το πρόγραμμα Grundtvig, μεταλαμπαδεύουμε τις ιδέες μας.
Το βασικό μας έργο, όμως, έργο συγνώμης, θα είναι να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας. Έργο συγνώμης θα είναι αν οι δάσκαλοι, εκτός από τεχνολογία, μάθουν στα παιδιά τι είναι το χώμα και τα φέρουν σε επαφή με αυτό. Έργο συγνώμης θα είναι αν αφήσουμε χώρο και για τους συγκατοίκους μας: τη χλωρίδα και την πανίδα.
Η ομάδα εκπαιδευομένων του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Καλαμάτας που υιοθέτησε την πράσινη ταράτσα του, σας ζητά να μας βοηθήσετε με τις δικές σας γνώσεις και γνώμες. Να δώσετε ντεσιμπέλ στη συγνώμη μας.
Μόσχα Πανταζή
Εκπαιδευομένη Β΄ Κύκλου, Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Καλαμάτας.
